امتداد

نمی‌توان به تماشا به راه آمد و رفت
همین فقط به هوای نگاه آمد و رفت

شنید و دید و چشید و به هیچ دل نسپرد
سراغ عشق همان یک نگاه آمد و رفت

به این امید که لب‌ها به غنچه می‌مانند
به شوق اشک و به آهنگ آه آمد و رفت

به سیب و گندم و از این قبیل دست نبرد
کنار لهو و لعب بی‌گناه آمد و رفت

فریب نور و صدا را نخورد و رنگ نشد
سپید آمد و رفت و سیاه آمد و رفت

به رنگ صفحه شطرنج روز و شب نپرید
نقاب را نزد و بی‌کلاه آمد و رفت

خلاف وسوسه سرباز ساده ماند و نخواست
وزیر و فیل و رخ و اسب و شاه آمد و رفت

به هیچ جفت‌شش از ششدر جهات گریخت
به آسمان و زمین گاه گاه آمد و رفت

بدون همت یونس که دل به دریا زد
به قرعه ساخت که تا مد ماه آمد و رفت

طناب و عرشه و سکان به دست کنعان داد
بدون باور یوسف به چاه آمد و رفت

بدون نقطه عطفی به هیچ دورنما
بدون تکیه و بی‌تکیه‌گاه آمد و رفت

درست یک دو قدم بعد آزمون و خطاست
درست نیست که بی‌اشتباه آمد و رفت.